یه کتاب رو بردارید، همه ورقاشو به هم بریزید و دوباره بدون هیچ نظمى بذارید کنار هم تا بشه یه کتاب جدید. از نظر کلى کتاب همون کتابه، اما باز هم از نظر کلى کتاب از زمین تا آسمون تغییر کرده. اتفاقایى که تو یه سال اخیر افتاده برام حکم چنین تغییرى رو داشته. هنوز خودم هم منِ جدیدمو درست نمیشناسم. میدونم هنوز همونم، اما با یه نظم جدید.
بهترین کار الان اینه که هیچ حسى نداشته باشم. بى حسى خودش بهتر از هر حس بدیه. پس تلاشمو میکنم که دید مثبتى داشته باشم، بدون هیچ حسى:)