مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

١٧٦

هلال خوشگل ماه...پشت درخت بى برگِ یخ زده ى زمستون...آهنگ توى گوشم...دلم میخواست گوشى رو بردارم و عکس بگیرم.اما!همون یه لحظه رو حفظش کردم.ازش عکس گرفتم.با دلم:)

تقدیم به دوست داشتنى هاى زندگیم:)

تقدیم به شما

نظرات 3 + ارسال نظر

ما هم خیلی قشنگتر از عکسی که قرار بود گرفته بشه و دیده بشه حس کردیم اون لحظه رو

وااااى چقدرم عالییییى:)))
لحظه ى تکرار نشدنى ى بود...:)

آدم 24 دی 1394 ساعت 15:35 http://autumn-girl.blogsky.com

چه خوب که حس میکنم تنها نیستم تو این دنیا....

منم این لحظه ها رو با چشم و دلم ثبت میکنم و گاهی بی سلیقگی میدونم حتی در آوردن قوطی الکترونیکیم رو...

بى سلیقگى...
و همچنین اصلا حق لحظه رو ادا نمیکنه...
تو دلمون جاش بهتره:)

علی 24 دی 1394 ساعت 10:54

یه روزی یه جایی آدم می فهمه هنوز زندس
موفق باشی

وبت چى شد على؟:(
کجا پیدات کنیم عاخه؟؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد