مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

١٦٢ : درس که همیشه هست:)))

یه حس مخلوطى دارم از خوشحالى و ناراحتى.......

امروز روز خوشحال کننده اى بود.اما تقریبا هییییچ تلاشى واسه امتحان بسیااااار سخت شنبه نکردم...؛)

و همچنین این که، امروز ٢-٣ بار با افراد مختلف بحث کردم.با راننده تاکسى ، با فروشنده...اونم سر چى؟!سر این که پولمو نمیگرفتن چون یه کم کهنه بود...اونم تو چن تا موقعیت مختلف با اسکناس هاى مختلفاااا

راستى یه نصیحت فوق العاده بکنم بهتون:))) اونم این که واسه دوست داشتنیاى زندگیتون ، کادوى یهویى بگیرین:) بعد تو چشماشون نگاه کنین:) بعد یه نفس عمیق بکشین:) و خدا رو شکر کنین....

پ.ن : ٢ تا فنجون کوچولوى خوشگل واسه خودم و خواهرجان گرفتم:) مطمئنم خیلى خوشحال میشه.با این که امروز بحثمون شد طبق معمول همیشه:)) اما جونمون که واسه هم در میره.نمیره؟:)

پ.ن ٢ : کاش اونم منو یادش باشه واسه م کادوى یهویى بگیره:دى

پ.ن ٣ : مهندس جان  و علییى:(((کجایین پس؟؟؟؟چرا یه خبر نمیدین عاخه؟:(

نظرات 2 + ارسال نظر
علی 9 دی 1394 ساعت 09:41

ما همین ورایم دوست

نامحسوس چرا دوست؟:)
خب محسوس همین ورا باش
وبت چش شده خدایى؟؟؟

ساقی 8 دی 1394 ساعت 22:33 http://saghism.blogsly.com

به به چه وبلاگ خوشحال و انرژی مثبتی.
بهترین هدیه ها همیشه یهویی ها و بی مناسبت ها هستن...

ا مرسى لطف دارى شما:))
دقیقا یهویى ها بیشتر نشونه ى توجهن اصن.چون واقعا هم هستن
وبت باز نمیشه چراااا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد