یاد گرفتم.که گاهى تو زندگى، واسه به دست آوردن یه چیزایى ، باید یه چیزایى رو از دست بدى.مثل من که واسه خریدن وقت ، باید دل خوش خنک امروزم رو از دست بدم.اما خب خیلى هم ناراحت نیستم.به شرطى که این وسط وقت بذارم واسه خودم ، واسه امتحان ، واسه یه خواب آروم...به شرطى که واسه تو وقت نذارم.به شرطى که حتى فکرتم از ذهنم رد نشه.بعضى لحظه ها عجیبن.بوى نرسیدن میدن.این نرسیدنِ مزمن...
پ.ن : به شرطى که حسرتشو نخورم که چرا نرفتم و از نزدیک ندیدمشون:)
پ.ن ٢ : به شرطى که اهل عمل باشم.به برنامه هام
پ.ن ٣ : هرچى بیشتر میگذره ، بیشتر دوستت میدارم.این وابستگى نابودم میکنه.هیچ وقت هم اون روز شنبه ى کذایى نمیرسه.که همه چى ایده آل بشه.هرچقدر هم که دلمو وصله پینه کنم، آخرش یه جاى زخم میمونه.که هر بار بهش فکر میکنم یاد تو بیفتم.بعضى حرفا تلخه.اما شنیدنش از زبون تو ، خودِ زهره.کاش اینجا بودى.کاش اشتباه نکرده بودم...
پ.ن ٤ : همین لحظه ى زندگى خوش است.همین لحظه که اشک و لبخند با هم قاطى میشن:)
پ.ن ٥ : من هیچ وقت مال تو نبودم.تو هم نبودى.ما فقط دو تا اتفاق مستقل بودیم، که یه چند وقتى قوانین عالم رو به هم زدیم.وگرنه دنیامون...
نگو مال من.که نبودم.و نخواهم بود.و این شاید بعدا ها کمتر دردناک باشه.اما تیکه تیکه شدن دل آدم، بدون درد که نیست.هست؟
یه جمله عالی در لحظات غم و همچنین شادی که کاربرد فراوونی می‌تونه داشته باشه و بسیار موثره:
"این نیز می‌گذرد"
به نظرم راجع به لحظه هاى غم بگیم اینو اما لحظه هاى شادى حیفن (الان این بخش غیرمنطقى وجودم بود:دى)
شاعر چى میگه؟ واى از این عمر که با مى گذرد مى گذرد:)
راستش هی بعد از خوندن عنوان پستت دوست دارم بگم:حال خوب به گوشم!!!
+درد ها و رنج های ما میراث فرهنگی قلبما هستن....به قول یه فیلمی زخماتو لیس نزن ازشون مراقبت کن....
+قلبی که زخمی نداره قابل اعتماد نیست...چون یعنی هرگز اشتباهی نکرده و یعنی هرگز چیزی رو یاد نگرفته و یعنی حتی گاهی زندگی هم نکرده....
+برات حال خوب و آرامش میطلبم:)
حال خوب به گوشم:دى
راست میگى.شاید این بهتره که با اشتباهامون بزرگ میشیم.دقیقا اون لحظه اى که همه عواقبشو با جون و دل قبول میکنیم دیگه بزرگ شدیم:)))
+ قربان تو:)
خوشحال میشم به وب من سر بزنی
پست جالبی بود