مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

155 : از فانتزى هاى ( شاید نه چندان) دور از ذهن ما:)

چقدر خوبه که یه سرى آدما، یه شیوه خاصى از برخورد دارن واسه خودشون.یه آرامش و تعادل خاصى.نمیدونم میتونم منظورمو برسونم یا نه.مثلا آدمى که در برابر همه صبوره.حتى کسى که میخواد مثلا سرش کلاه بذاره.و با چنان آرامشى با اون طرف صحبت میکنه که اون رو هم شرمنده میکنه.من از ته ته قلبم دوس دارم که همچین آدمى باشم.آدمى که حتى بدترین آدم ها هم پیشش کم بیارن!نه به خاطر این که از اونا بدتره.به خاطر این که یه حس خوب تکامل یافته اى تو وجودش هست.که همه رو میرسونه به اون حس خوب مشترکى که احتمالا تو وجود همه آدما هست.خیلى دوس دارم همچین آدمى باشم.باشد که اینگونه شود...:)
نظرات 4 + ارسال نظر
BoBo 5 دی 1394 ساعت 03:07

اگین = again ! مثلا قبلا یه بار سلام داده بودم (که نداده بودم!) و بعد خواستم طبیعی کنم که با اینکه قبلا سلام دادم ولی دوباره سلام میدم!(چه جمله سختی شد!)
با قلم و خودنویس و روان نویساتون کاری ندارم که مال کدومتون بهتره! :دی ینی سبک نوشتاری‌تون مهم نیست، بیشتر مطالبی که می‌نویسین مهم هستن، حالا هرکی به سبک خودش. من خودم سبک رسمی رو زیاد دووس ندارم، شاید چون نمی‌تونم و توش ضعف دارم!
به هرحال کلا فقط خواستم نظرمو بگم!

خب تو بى آنِست، بعد از این که نوشتم خودم گرفتم یعنى چى:دى
آهان
خیلى هم خوب.نظر شما بسیاااار محترمه:)))
سبک رسمى هم واسه استلزامات رسمى مناسبه.چى گفتم!:دى

BoBo 5 دی 1394 ساعت 02:44

های اگین!
نظر آدم واسم جالب بود رفتم و وبلاگشو خوندم، فک می‌کنم شما دوتا خیلی شبیه هم هستین (البته به اون هم اینو گفتم!) ولی ممکن هم هست که اشتباه کرده باشم (اینو به اون نگفتم!)

اگین چیست عایا؟:دى
خب حقیقتش منم تازه با وب آدم جان آشنا شدم
اما بدون اغراق میگم که قلم آدم جان کجا و قلم من کجا (نمیدونم ضرب المثله رو درست گفتم یا اشتباه.اما منظورم این بود که آدم جان قلمش خیلى بهتره:)) )
من هم یه عالمهههه لذت بردم از پستاش:)))
راستى خوش اومدى:)

BoBo 5 دی 1394 ساعت 02:13

خواستم نظر بدم، دیدم آدم! قبل از من همین نظر رو داده!
به نظ منم فقط خودت باش ...

کاش سعى کنم بهتر از خودم باشم:)))

آدم 5 دی 1394 ساعت 00:51 http://autumn-girl.blogsky.com

همچین آدمایی انقدر عمیقن که هرگز با هر چیزی جز جایی که اخلاقی رعایت نشه به هم نمیریزن ....جانشون روشنی میاره هر جا که میرن....

نمیدونم شاید راه همجین آدمی شدن اینه که خودمون باشیم و کارامونو واسه آدما نکنیم که بخوایم از همونا هم انتظار پاداش داشته باشیم ....کارمونو هم واسه موجود عمیق تری انجام بدیم که همیشه هست و در جریانه....
:)

جانشون روشنى میاره:)
هم خودشون آرومن هم بقیه رو آروم میکنن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد