مثلا بمونى بین این حس که کمکش کنى تا کارش زودتر تموم بشه...
یا کمکش نکنى تا خودش کار رو یاد بگیره...
زندگى سخته!
پ.ن : دومى رو انتخاب کردم.از روى خودخواهى.متأسفم.بازم من باختم.شِت!
پ.ن ٢ : یه وبى رو خوندم.حالم از هرچى مرده (بیشتر مرداى ایرانى) به هم خورد.معذرت معذرت معذرت.میدونم میگین قضاوت کار خوبى نیست.اما تحمل خیلى حرفاى این آقاى وبلاگ نویس برام سخت بود.انقدر که خواستم یک کامنت طولانى یا حتى کوتاه بنویسم و بگم که چقدر براى خودش و دیدگاهش و حتى زنش متأسفم.چقدر متأسفم.الان که بیشتر فکر میکنم، بیشتر مردهاى ایرانى همینند.فکرشان همین است.کافى است فرصت بروز بدهند به فکرشان.به لجن میکشند دنیا رو.من جوگیر نیستم (شاید هم باشم!) اما رفتم به در دسترس ترین مردى که میشناختم اعتراض کردم.شاید دست خودشون هم نباشه بندگانِ خدا!!!!!!!اما من همچنان متأسفم...متأسفم متأسفم متأسفم
پ.ن ٣ : بیشتر کامنتاى این پست هم متعلق شد به آقایون...
تو رو خدا بیاین مرز نزاریم بین زن و مرد....همه جور آدمی داریم...من نمیگم مردا گل و بلبل ان ... ولی شخصیت یه آدم ورای زن یا مرد بودنشه.
درست میگین واقعا.اما یه تفاوتایى هم هست که نمیشه غافل شد ازش
و البته اجتناب ناپذیره...
چه دردسری خب...مگه آشناتونه ...؟
باشه ..هر طور راحتی...
نه آشنا که نیس
اما ترجیح میدم با همچین آدماى نادونى درگیر نشم...
راستی آدرس این وبه هم میگی که رفتی ...؟
نه نمیگم.دردسر میشه...
تو ولایت ما سرمونو میخوارونیم ..نمیخارونیم ...
عجب...:دى
همون در دیگههههههههههه
در ..فراق..
دیگه چه کنیم ...زن و بچه ..نوه .و نتیجه و شرکتای زنجیره ای و ..اون و آبو این ور آبو...نمیذاره خوووو..سر بخوارونیم ..چه رسه بیام اینجاااااااااا
آهاننن...
"سر بخارونیم" درسته مهندس:دى
اى بابا زندگى سخته...
سلااااام برخانوم پرکار این روزااااااا
اومدم بگم عیدتون مبارکککککککککک
و.... آها راستی خانوم خانوماااااااا...ضرسسسس قاطعع
این به اون در...
خوش باشیییییییی
سلام بر آقاى کم پیداى این روزا:دى
اِ مرسى مطمئن نبودم!
کدوم در؟
مسیر جامعه ما انحطاط اخلاقیه.
باعث تاسف بود.
تأسف.......
خب حالا جریان این اقای وبلاگ نویس چیه ؟
تو کامنت قبلى گفتم
کاش میشد آدرسشون رو بذارم ببینین
اما نمیخوام دردسر درست بشه..
کلا زندگی یه قضیه دو سر باخته...حالا اولی رو انتخاب میکردی بازم باخته بودی!!
تفکرش دقیقا چی بود؟
انقد هم نباید بدبین بود.نمیدونم!
دوست داشتم یه پست کامل بنویسم اما حسش نیس
خلاصه ش این که یک خیانتى به همسرش کرده بود و میگفت مطمئنم حتى اگر یک بار دیگه این اشتباهو تکرار کنم همسرم هرگز بهم خیانت نمیکنه.و کلا وبش پر از کامنت هاى حال خراب کن بود...خیلى کوتاه توضیح دادم.اینم پاک میکنم بعدا البته..
سلام
خب باید اول کمکش کنی تا بعد خودش بتونه انجام بده دیگه
منطقیه!اما الان دیگه کار از کار گذشته
خودم هم خودخواهى کردم البته.دروغ چرا!...
بیچاره اون کسی که هی بهش اعتراض میکنید
) به این دلیل شاید واقعاً اون یه نفر همون استثنا باشه
هیچوقت هیچوقت کار اشتباه کسی رو سر یک نفر دیگه تلافی نکن ( این واسه اولین بار نصیحت بود
بیچاره!من فقط دنبال این بودم یکى با ضرث! قاطع بهم بگه نه اینطورى ها هم نیست...
الان تو موقعیت فکرى ى هستم که نمیتونم استثنایى قائل بشم...
منم دومی رو انتخاب میکردم. بعد می فهمه تو درست انتخاب کردی اینجوری تو نباختی
فکر نمیکنم به ذهنشم خطور کنه
یه کارى هم میکنن آدم به خودخواهىِ خودش یقین میاره!
ولى کاش یاد بگیره کاش..