ع بهم میگفت اصلا بهت نمیاد ناراحت باشى!دیدم آره راست میگه.من همیشه اون آدم قویه بودم که به همه روحیه میداد.الانشم هستما.اما راستش، معمولا حواسمون به اینجور آدما نیست.حواسمون نیس که اونا هم ممکنه یه وقتى خیلى رو مود نباشن.با خودمون میگیم اون که گلیمشو از آب میکشه بیرون

خواستم بگم این که یه جورى شده، که تقریبا من هر وقت به نهایت دل گرفتگى میرسم پناه میارم به این جا. ، در واقع شاید دلیلش همینه.شاید چون هیچکسى باور نمیکنه که مثلا دلم گرفته.میدونم خیلى ناامیدانه ست.اما همیشه گفتم بازم میگم که ما آدما موجودات تنهاى بدبختى هستیم

شاید اگه خونه بودم اوضاع بهتر بود.صد درصد اگه خونه بودم اوضاع بهتر بود...

دیگه فقط میخوام تموم بشه.چرا طولش میدى؟؟؟؟؟من دیگه واقعا میخوام تموم شه:( خسته شدم