دلى رو که شکستین، لااقل تیکه هاشو جمع کنین!

چرا عذرخواهى کردن براى ما انقدر سخته؟!!!چرا وقتى از اعماق وجودمون هم میدونیم که اشتباه کردیم، باز هم اصرار داریم که غرورمون رو حفظ کنیم؟!از بچگى یادمون ندادن؟یا خودمون باید میرفتیم سراغش؟غرور لعنتى!چرا اصلا نمیتونیم بشینیم جلوى هم، واسه یه بار هم که شده مشکلاتمون رو حرف بزنیم؟!حلشون کنیم...

آخه چند تا شخصیت دارى؟؟؟دلم واسه اون مهربونه تنگ میشه همیشه.همیشه بَدى...

پ.ن : ..