حقیقى ترین صفت در تاریخ بشر.تنهایى.عجیبه که همه حسش میکنیم و ازش مینالیم و در عین حال باهاش زندگى مى کنیم.تو مشترک ترین لحظاتمون احساسش میکنیم.سعى میکنیم ازش فرار کنیم.اما با یه تلنگر به یادش میاریم.که هیچ آدمى دقیقا خودِ ما نیست.و بنابراین هیچ آدمى قدرتِ تحملِ ما و توانایى در کنارمون موندن رو براى همیشه نداره.اما اون لحظه اى که تنهاییمون رو در آغوش میگیریم، قانون زندگى رو قبول میکنیم و میشیم فرزندِ خلفِ کائنات
آقاى الف از من کوچیک تره.آقاى الف رو مثل بچه م دوس داشتم!!آقاى الف خیلى گود لوکینگه؟آقاى الف خیلى مغروره.آقاى الف!نمیخوام دیگه ببینمت.کاش میشد برى.آقاى الف!اگه یه بار دیگه اونجورى نگام کنى تضمینى نمیکنم که چشماتو کور نکنم:/// آقاى الف!تو رو خدا مثل بقیه نباش.تصور من رو خراب نکن.اگه میتونى دوست باش.اگه نه دشمن نباش.آقاى الف!تو معضل این روزهاى من نیستى.جاست اِستاپ اِستِرینگ اَت مى!
خانوم ح عزیز!به اندازه ى تمام دوستام دوستت دارم.انقدر از وجودت آرامش میگیرم که حد نداره.انقدر خوبى و انقدر ...انقدر که نمیتونم واقعا لغتى پیدا کنم.انقدر برام قابل احترامى که حد نداره.انقدر خانومى که به سین گفتم اگر من پسر بودم و این شناخت رو ازت داشتم صد درصد انتخابت میکردم.دوستِ عزیزِ محجوبِ من
خواهر جان عزیزتر از جانم.من خودخواهم.خیلى خودخواهم.منو ببخش.اگه ناراحتت میکنم.اگه شوخى بى جایى کردم.اگه چیزى رو به روت آوردم که نباید...تو فقط منو ببخش.منم دربست نوکرتم:)
آسمانِ عزیزم.هر روز بهتر از دیروز باش.شعار نده!خودخواه نباش!بى انصاف نباش!خودت رو دوست داشته باش.وقتى خودت رو دوست داشته باشى ، خوشبخت ترین آدمِ روى زمینى.آسمان عزیزم.زندگى شاید سخت باشه.اما شیرینه.اگه کم آوردى به روزاى خوب فکر کن.همیشه دوستت دارم.همیشه.از روز اول، تا خود الان...تا همیشه ى خدا!
تنهایی حس مشترک سه وبلاگ
سومى؟:دى