مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

ناامیدکننده س.اما دارم کم کم به این نتیجه میرسم که نوع بشر، فقط یه تناوب نه چندان مرتب از احساسات مختلفه.اشتباه میکنم؟خب حقیقتش امروز حالم خیلى خوب بود.قبل از این که س بهم زنگ بزنه.منم خواستم پشتش باشم.قوى باشم.قوى بودم.بودم؟
نظرات 1 + ارسال نظر

کاشکی بتونیم اکثر اوقات بالای محور (+) بمونیم...

کاشکى....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد