مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

مگو نامه!

به بزرگى خودتون ببخشین...

٣٨٠

از کلیشه متنفرم. اما چقدر خندیدنت خوبه وقتى که بعد از مدت ها حس مى کنم دارى سختیا رو پشت سر میذارى و به خودت میاى.با خنده ت قند تو دل من آب شد.خدا مراقب دل مامان و بابا و خودت باشه، که خودش شاهده چقدر همه تون واسه م عزیزین.کاش مى شد به خودت بگم چقدر خوبه که قوى مى بینمت.کاش این روزا تموم بشه و باز بشى همون دوست داشتنىِ بیخیالِ شیطونى که همیشه بودى.تو فقط خوب باش.دیگه همه مون خوبیم.

به قول بابا بعضى درسا هستن که سخت یاد مى گیریم.اما به هر حال... یاد مى گیریم.

نظرات 1 + ارسال نظر
شین شین 24 آذر 1396 ساعت 02:28 http://the-liife.blogsky.com/

به هر حال...
یاد می گیریم !!!
قولِ باباتون واقعا درسته !!!
منم یکی از این درسا رو پاس کردم تو زندگیم !
درس سختی بود!
سخت یاد گرفتم...!
ولی بالاخره یاد گرفتم...!!!

خدا رو شکر
درساى زندگى همیشه سختن
اما خوبه فکر کنیم به هدفشون، به همین که چقدر بزرگ تر شدیم این جورى...

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.