میخواهم یک قرارى با خودم بگذارم!!!اون هم این که از این به بعد خیلى به رفتارم فکر کنم.این اواخر دوستانم انتقادهاى جدى ى کردن از رفتارم.که واقعا رفتم تو فکر.به هر حال هر آدمى اخلاق خوب و بد داره.اما این که آدم سعى بکند رفتارش هر روز بهتر از دیروز باشد خیلى کار پسندیده اى هست!یکى از رفتارهام که فکر کنم علاوه بر خودم، مشکل خیلى هامون هست ، اینه که انتقادپذیر نیستم.یعنى سعى میکنم که باشم.و حتى بعدها خیلى به حرف هاى فرد منتقد فکر میکنم!اما اون لحظه حسى که غالبه یک حسِ بده که نمیتونم بروزش ندم...به نظر من این که آدم بتونه در مقابل هر نوع رفتارى که دیگران نشون میدن،آرامش خودش رو حفظ کنه نشونه ى بزرگ منشیه!شاید تا حدودى این رفتار رو داشته باشم.اما نباید فقط تظاهر باشد.آدم باید با عمق وجودش باور داشته باشد که دیگران هم یکى هستند مثل خودش!تنها!توى این جزیره ى بى یار و یاور که خودشان باید بفهمند راه غلط کجاست و مَنِش درست و غلط چیست!خلاصه این که روى این هم باید کار کنیم!و سومین مورد هم خودخواهى است!که من خیلى سعى میکنم برطرفش کنم.اما تنها نتیجه اى که گرفتم این است که اینجورى نمیشود!باید یک فکر درست و حسابى کرد!خلاصه این که تصمیم گرفتم روى این ٣ تا ویژگى! خوب فکر کنم.و یک تصمیم درست براى اصلاح رفتارم بگیرم.با تشکر از دوست گرام و سین جان عزیز!!!
خب خوبه که ادم یه تصمیم بزرگ میگیره فقط میتونم بگم موفق باشیو
آره خوبه
کاش که عملى بشه دیگه..
مرسى:)
من گم کردم، دومی چی بود؟
بزرگ منشى مهندس جان:)))